Artigos e Opinión

• Os Alcaldes

Os Alcaldes estase á favorecer por un voraz mercado inmobiliario, concelleiros insuficientemente formados ou pouco honestos e unha lexislación urbanística autonómica difusa e demasiado flexible.
Se engadimos que preto do 80% do financiamento municipal procedería do urbanismo, ademais de capitais opacos (Cartos do narcotráfico)”desexosos de investir e Alcaldes, desexosos de ofrecer unha imaxe de éxito, aínda a costa de hipotecar o futuro dos seus municipios, teriamos o caldo de cultivo idóneo para o virus da corrupción municipal.
Deste modo, o urbanismo desbordado beneficia ao construtor, beneficia ao Concello en algúns casos, e prexudica ao cidadán, que se hipoteca para sempre.
Danse os presuntos delitos de suborno dun cargo publico para que actúe dun modo ilegal, cóecho, prevaricación, negociacións prohibidas a persoal funcionario e autoridades, -os funcionarios e autoridades non poden intervir en negociacións das que teñan coñecemento ou participación en razón do seu cargo-, suposta información privilexiada e uso inadecuado de devandita información
O financiamento procedente do urbanismo chega "ao 80% en moitos casos a costa dun urbanismo salvaxe". Isto fai que moitos municipios opten por construír hipotecando o seu a medio prazo
Urbanizacións sen infraestruturas, sen servizos, sen calidade de vida, ou pasando por encima do patrimonio natural e histórico, poñen de manifesto que se está financiando o municipio a costa do futuro
Recordando o triste termino acuñado na década dos 60, unha cousa é desenvolvemento e outra "desarrollismo", un concepto onde entra en xogo o futuro. O urbanismo veu a paliar moitas deficiencias económicas dos municipios
E tras isto hai toda unha filosofía, un modelo de desenvolvemento. Moitos cren que un pobo se moderniza a base de enchelo de novos bloques. E non é certo. Un pobo se moderniza cando mantén a súa identidade e presta aos seus veciños servizos de calidade. Estamos ante un novo desarrollismo
A lexislación é confusa e flexible á lei de ordenación urbanística de Galicia, que carece de suficientes sistemas de control sobre o urbanismo municipal. Lonxe de preservar a legalidade e o interese xeral, deixa en mans dos Concellos de forma absoluta a xestión urbanística.
Lamento que dita lei consagrou lexislativamente a discutible figura do convenio urbanístico.Unha cousa é que se combine a xestión e outra o planeamento. Non se pode negociar por exemplo que o meu parcela sexa urbana en contra do interese xeral. Iso non é negociable. Ademais a afluencia de capitais opacos cara ao urbanismo local "cuxa procedencia, os bancos non desvelan" agrava a situación.
Entre outras medidas para paliar a corrupción municipal, propoño unha lei de financiamento municipal que corrixa desequilibrios económicos. E cando os concellos fosen suficientes financeiramente falando, non se tolerarían tantos abusos urbanísticos".
¿O boom inmobiliario favorece a corrupción?-O promotor inmobiliario favorece a corrupción se cede ás peticións de comisións dun político corrupto. Moitas veces tal e como esta isto, se non dás algo non entras no mercado. Danse dúas formas, hai construtores que para recalificar terreos, ofrecen ao político prebendas a cambio. Iso é cóecho activo. Ás veces algúns políticos diríxense aos promotores e pídenlles esa comisión ou prebenda.
Moitas veces hai un concepto equivocado do desenvolvemento municipal. Crese que un pobo se moderniza a base de enchelo de novos bloques. Un pobo se moderniza cando mantén a súa identidade e presta aos seus veciños servizos de calidade. Pero moitos municipios que eran pobos tranquilos (como de Sanxenxo), estanse convertendo en verdadeiras moles onde ninguén vive xa a gusto. Estamos ante un novo desarrollismo.
A lexislación é confusa e flexible,e quero dicir con isto que a lei do solo de Galiza, lonxe de preservar a legalidade e o interese xeral, deixa en mans dos Concellos de forma absoluta a xestión urbanística. Debería ter máis sistemas de control.
Ademais consagrouse a figura do convenio urbanístico, consagrouno lexislativamente. De forma que o convenio urbanístico pódese dar ata no planeamento urbano. E iso paréceme unha barbaridade. Unha cousa é que se combine a xestión e outra o planeamento. Non se pode negociar por exemplo se se pode construír un hotel en Zona de costas en contra do interese xeral. Iso non é negociable.
Neste boom inmobiliario benefíciase o construtor, o Concello, pero o cidadán queda hipotecado para sempre.-O cidadán é o gran perdedor da corrupción. Cando se pagan comisións para construír. Ese pago repercute no prezo da vivenda. Se ao contratista cústalle mais caro o servizo municipal iso repercute. Moitas veces os cidadáns non son conscientes disto.