Noticia Bomba
- «O desenvolvemento non se logra só co ladrillo, é unha parte, pero non todo»
A política da Xunta notificou a distintos concellos da comarca de Pontevedra resolucións contrarias ás súas planeamientos urbanísticos. Primeiro foi Cotobade, logo Ponche Caldelas....
-Que está pasando.
-Non se tiran ao caixón os plans. Os criterios son os criterios legais. O que existen son incumplimientos da legalidad e o que se sinala é que se adecúen á legalidad. Pretender clasificar chans como urbano ou urbanizables ou núcleos rurales nas súas áreas de núcleo e expansión á marxe das determinaciones da lei, lógicamente son postos de manifesto nos informes. Non é unha cuestión de criterio, é unha cuestión de estrita tutela legal efectiva, de cumprimento da legalidad, que nos obriga a todos e ás Administracións en primeiro lugar.
-O alcalde de Ponte Caldelas di que son uns criterios moi restrictivos.
-A lei do Chan establece que a partir dun estudo dos asentamientos poblacionales establézase a delimitación deses núcleos rurales atendendo á súa configuración, á existencia dunhas edificaciones tradicionais e á delimitación duns perímetros. ¿Que se reducen os núcleos? Redúcense os núcleos en relación coas normas subsidiarias que non están adaptadas á lei do 2002, pero iso non impide o seu desenvolvemento, porque as áreas de expansión están previstas na lei.
-Técnicamente, é vostede partidario de que se manteña esa lei.
-A lei sería necesario retocarla, pero é a que temos. Ten un exceso reglamentista e eu xa o puxen de manifesto reiteradamente. É a que temos e foi aprobada pola maioría que naquel momento tiña o Partido Popular.
-Ante as esixencias, regidores como o de Ponche Caldelas din que prefiren meter os plans nun caixón e esperar que cambie a política urbanística.
-Non é un cambio de política urbanística. O que necesitaría sería unha lei distinta, como o caso de Ponche Caldelas. O que teñen que ter moi abofé os regidores e os cidadáns é que a transformación urbanística do chan realízase conforme a uns procedementos que se teñen que articular nun plan que debe estar de acordo coa lexislación urbanística. Chama a atención que nos asombremos da lexislación vigente cando non é máis que, en gran medida, o desenvolvemento con modificacións do devenir do tempo da lexislación tradicional urbanística española que está vigente desde 1956.
-Os regidores indican que a normativa estase aplicando dunha forma moito máis restrictiva do que se viña facendo.
-Eu entendo que é unha aplicación da legalidad. Habería que suscitarse se o que había anteriormente é unha interpretación laxa da norma.
-¿Vostede cre que si?
-Eu creo que si. Que había unha interpretación moi laxa da norma.
-Cal é a mensaxe aos concellos.
-A mensaxe é que a lei obríganos a todos. Desde a Xunta non facemos dejación de funcións nin dos controis de legalidad. O que queremos é un territorio ordenando, que nos dea seguridade xurídica. Que as regras do xogo estean claras. Non todo o chan é edificable, non todo o chan é urbano, non todo o chan reúne requisitos para ter esa clasificación. Os plans xerais non poden ser simples clasificacións do chan, deben ser a estratexia do desenvolvemento territorial dos concellos, non só desde a promoción inmobiliaria, senón desde a perspectiva do desenvolvemento socioeconómico. O desenvolvemento do territorio non é só inmobiliario. O desenvolvemento económico non se logra exclusivamente co ladrillo, é unha parte, pero non todo. O rural é rural, non urbano.
0 Comentários:
Enviar um comentário
Subscrever Enviar feedback [Atom]
<< Página inicial