Salvemos Informa 6

• O s que rouban Escrituras en Festiñanzo son os mesmos que plantan lume ??

Desde Salvemos Sanxenxo solidarizámonos co noso veciño que por non querer vender un gran monte en Festiñanzo S.u.9, esta a ser perseguido e amordazado .
Os especuladores e o goberno local ( en este caso é o mesmo) están ansiosos de conseguir o 51%,para crear a xunta de compensación.
Veciños non vender!! non cedades diante dos criminais construtores.Se os construtores non obteñen o 51% , non teñen nada que facer...
Nota: Contrucuatro comprou 35000m en Festiñanzo

Un rexistrador da propiedade opina que os ladróns pouco poden facer cos documentos que subtraeron a un pensionista no seu domicilio a semana pasada

Fai unha semana dous homes disfrazados de operarios entraron na casa dun xubilado na zona de Festiñanzo Os Cotos. Atárono amordazaron. Subiron ao piso superior da vivenda, subtraeron uns documentos e marcháronse. O botín resultou ser unha escritura de propiedade dunhas leiras nun monte urbanizable de Areas.
A noticia causou gran sorpresa. Ata nun rexistrador da propiedade, coñecedor de todos os Movementos legais posibles que poderían motivar a alguén para cometer este crime. «É como de película, un auténtico misterio», comenta, o ilustre funcionario, que prefire que o seu nome non transcenda. «Cando o vin na televisión pareceume dos máis estraño, porque pouco se poden facer con eses documentos».
O rexistrador aclara que se trata dunha escritura pública, sempre existe unha copia no rexistro. Aínda que só a partir da década dos 90 estes documentos atópanse no rexistro. «Se realizou con anterioridade a eses anos hai que ir ao arquivo histórico, neste caso, o de Pontevedra».
O problema vén cando en lugar dunha escritura pública a acreditación de propiedade consiste nun contrato privado. «Neste caso, gardaría un resgardo do que se presentou á liquidación dos custos de emisión do contrato». Iso sempre que as partes presentasen a liquidación. «Existen moitos casos en Galicia en que, para non pagar os impostos, non se acode á liquidación», explica o rexistrador. Ocorre tamén coa extensión das leiras rústicas, que se inscribían por menos metros dos reais para pagar menos taxas.
«A situación do rexistro das leiras rústicas é moi complexa -prosegue-. Nos montes os lindes están moi pouco claros, en parte polo estado no que se atopa este, cheo de maleza. Tamén contribúe a inexactitude das medicións e o cambio ao sistema métrico decimal. En Galicia antes os terreos medíanse en cuncas e outras unidades distintas».
Existen tamén innumerables problemas coa titularidade das leiras, derivadas de herdanzas, transmisións e donacións irregulares de pais a fillos con numerosos herdeiros, moitos deles na emigración.
Con todo, pese a todo iso, ata se ese documento privado que gardaba celosamente o xubilado na súa casa fose o único papel que acreditase a propiedade deses lucrativos terreos, o rexistrador sen poder resolver o misterio.
«O señor di que o que queren é vender as súas leiras. Pero aínda que se quedou sen papel, os ladróns non poden vender a leira, porque para facelo 0teñen que demostrar primeiro que é súa», explica.
Tratar de falsificar
«O único xeito, di o rexistrador indo máis aló do que considera probable, é que os ladróns lograsen dalgún xeito acreditar que son os donos da leira. Para iso, en primeiro lugar, no catastro a leira debería figurar con titular anónimo, algo que é moi estraño». «En tal caso -prosegue-, os atracadores poderían intentar cumprir os seus propósitos, pero terían que incorrer nunha falsidade».
O rexistrador segue dándolle voltas ao misterio. Quizá pronto aparezan máis noticias relacionadas co caso. De momento o funcionario fai unha recomendación ao ancián. «Que se busque canto antes un avogado».