• A historia de oito anos no goberno de Telmo Martín en Sanxenxo.

Desde Salvemos Sanxenxo fixemoslle esta maña a seguinte pregunta A Telmo Martín:

-¿Que lle responderías as persoas que falan de corrupción política nos teus oito anos de goberno en Sanxenxo?

• Que si así o consideran non entendo porqué non acuden aos Tribunais de Xustiza.
Desde Salvemos Sanxenxo responderemos esta pregunta pasadas as eleccións

Tras unha elección democrática financiada por construtores ou propietarios de grandes terreos, garantíndolle un bo filón e postos remunerados para sempre. Tras isto transfórmase a Concellaría de Urbanismo nunha Xerencia, para ser máis “flexible” e “adaptarse ás condicións do mercado”. Búscase un parvo de Concelleiro de Urbanismo(Francisco Villaverde) para asinar “ todo o que conveña”, en definitiva un“firma-todo”.

O seguinte paso é a procura da complicidade dos técnicos municipais, o xogo de informes de Secretario, Arquitecto Municipal e Interventor facéndoo o suficientemente ambiguos ou con determinados erros, omisións importantes, para así aprobar o inaprobable e no caso de que devanditos técnicos non queiran asinar, búscanse “asesores externos”, ou ben “un técnico da casa nomeado a dedo” , dis o Sra. Encarnación Rivas, ou ben un bufete de prestixio que escriba o que queiran ler os ollos do político de quenda. Se os técnicos teñen un problema xurídico, o Consistorio protéxeos a capa e espada. O político protexe ao técnico e o técnico protexe ao político e o cidadán a foderse, pois ten en fronte un custoso e longo contenciosos administrativos.

Outra escala do corrupto sistema é o control de Disciplina Urbanística e das actas urbanísticas levantadas pola Policía Local. Estas actas pódense perder nos caixóns, ábrese expediente lentamente, prolóngallos ata a súa caducidade. Se a Consellería quéixase, preséntase denuncia por parte do Concello polo mesmo motivo, sácase o expediente dalgún caixón e demórase no posible.

Para amansar aos técnicos cumpridores da Lei ou que poñen obxeccións técnicas, existe o acoso laboral, en formas de non renovación de contratos, poñer un arquitecto nunha habitación espida cunha mesa e unha cadeira e ningunha tarefa que facer. Todo controlado.

Os políticos e funcionarios corruptos cobrarán en metálico ou en especie por camiños ou operacións urbanísticas e estes non poden consolidarse sen a lexión de estómagos agradecidos, chupatintas, mafiosos e lambecús , é dicir o clientelismo e caciquismo, como forma de desvío de poder sistemático, con oposicións trucadas, concursos -oposicións restrinxidas, bases das oposicións deseñadas para determinadas persoas, contratos laborais que se prorrogan de máis para convertelos en fixos, cargos de confianza, etc, a contratación a dedo sen pasar polos controis do interventor, adxudicación directa, etc.

O obxectivo da “merenda urbanística municipal” é o control da propiedade e construír e aproveitar o patrimonio municipal de chan que se pode ceder a baixo prezo, permutar por terreos baldíos. Se algún cidadán infórmase dalgún proxecto, ou un arquitecto recibe algún encargo, pásaselle o aviso a “ os que están no allo” e por arte de “birli birloque”, un determinado construtor presentan un S.u., que contará coas bendicións municipais.

Os S.U.S e outros instrumentos urbanísticos con axuda extraoficial son o maná e o milagre de Canaán da conversión de auga en viño para os construtores. O avispado construtor presenta un S.u.sen ter ningunha propiedade ou habendo comprado só unha parte pequena de lugar de construír xa que determinadas Leis alegremente danlle privilexios, este distribúe as cargas, por suposto ao seu favor e en contra dos propietarios que non son construtores, o construtor obriga a ceder a metade dos seus terreos e a pagar ademais uns custos adicionais desorbitados, ata en caso contando con servizos de auga, luz e alcantarillado. O S.u. citados non sería realizables sen a interpretación tortilleira de leis urbanísticas por Concellos como de Sanxenxo que sacralizan a actividade construtora.

O control do urbanismo entra tamén no ámbito sancionador, se un cidadán normal fai unha infracción, sanciónaselle, se é amigo, non pasa nada ou unha multa pequena que logo non se cobra.

Se o cidadán particular ou empresario non amigo promove unha iniciativa, esta terá moitas dificultades, informes en contra, se promove a recalificación a peor de devanditos terreos, para que estes véndanllo a un terceiro, que por casualidade da vida tras un tempo, poderá facer todo o que aos anteriores restrinxíaselles ou prohibía e eméndanse todos os problemas.

Se o que constrúe é “ e dos nosos”, toda cambia como a noite o día, axúdase, maquíllase, camúflase as barbaridades que queira construír, e segundo conveña, ¡Hai barra libre¡. Se hai cargas urbanísticas, non se cumpren ou se fan a medias, non se esixe ou non se sanciona, se un particular quéixase, non se fai nada, se a Consellería quéixase, ábrese expediente e logo preséntanse informes de que o construtor comprométese a emendar as infraccións, informes que logo tampouco se cumpren.

Se un unha persoa e crítica coa mafia de constructores-políticos realiza algunha actividade urbanística, ou un cidadán que non sexa cómplice deles, sanciónaselle, póñense problemas aínda que a súa actividade sexa absolutamente legal, provocando ter que acudir ao contencioso. Ademais, usanse medios de comunicacións afins como a Televisión do Salnes (T.V.S.B) para fustigar á oposición e encomiar ao goberno, usando discriminadamente a publicidade institucional.

Todas as condutas prevaricadoras fanse camufladas no abuso sistemático das grandes e arbitrarias competencias administrativas, a lentitude e ineficacia xudicial e policial, a vista gorda feita ao financiamento dos partidos políticos desde o principio da democracia.

Todo isto ocorreu en Sanxenxo no pasado con Telmo Martín ,actualmente esta acontecendo en Sanxenxo coa actual alcaldesa ,“Catalina” ,que segue co mesmo modelo marbellí,Telmo Martín foi o Jesus Gil e Catalina será a Marisol Yagüe.

A proliferación de mafias propias e estatais(Os Cotino,a mafia levantina) farán que as estafas urbanísticas continuen. Se miramos a outra parte e non loitamos decididamente todos os días por un urbanismo e un medio ambiente mínimamente decente dentro da Lei á que non damos importancia, posto que o principal é a riqueza aparente que crean os construtores, “O poderoso cabaleiro é Don Diñeiro”, e deixamos que a cultura do pelotazo podrézao todo.